Het zijn bevende handen en trillende vingers die deze 'in memoriam' schrijven. Trillend vanuit een letterlijk bevende Bali (Indonesië), waar 15.000 participanten uit 189 landen, van 12 tot met 14 oktober aanwezig zijn voor de jaarlijkse IMF-meeting. Bali, waar deze week wederom schokken zijn gevoeld van een aardbeving in Java, met 3 doden als gevolg. In totaal zijn er nu meer dan 2000 mensen omgekomen in Indonesië als gevolg van de jongste natuurramp. De schade is enorm.
De schade die ook enorm is, is het overlijden van goede vriend en lid van De Nationale Assemblee, Sheilendra Girjasing, maar dan voor Suriname in het bijzonder voor het district Commewijne. Hij overleed op 8 oktober in het Radboud ziekenhuis in Nijmegen, Nederland. 'Mister Commewijne' is niet meer. Het heengaan van 'Lin' zoals zijn vrouw en kinderen hem vertroetelend noemden, voelt als een zware beving met hevige schokken binnen de familie en Friends. Ik vraag mijzelf af, of de afkorting IMF niet staat voor: 'I’am Friend'. Of zelfs, sinds 8 oktober 2018, I’am without Friend? Minimaal 25-jaren hechte vriendschap wordt voor u in deze 'ter nagedachtenis' geschetst.
Koersvast
Ik had nog nooit eerder meegemaakt dat iemand zijn prachtig huis en perceel, met alle luxe, gelegen in Paramaribo-Noord had verkocht en dit had ingeruild voor een 'stuk bos' in Meerzorg. Dat deed Sheilendra Moekesh Hemantkoemar Girjasing in de jaren ‘90, met een koersvaste wil en visie. In Meerzorg was het toen letterlijk, meer zorg. Het district Commewijne, toen zonder de Bosjebrug, deplorabele zandwegen, slechte drinkwatervoorziening en een voor Commewijne productievertragend langzame SMS-veerboot, was toen voor ondernemer en (later) de directeur van Firgos NV verre van ideaal om te wonen. Echter, Sheilendra verhuisde met zijn vrouw en twee kleine dochters naar het wat nu een prachtige Meerzorg is. Hij bouwde aan de Oost-westverbinding no.186 zijn droomhuis en maakte met zijn gezin gebruik van de dagelijkse boten, die de verbinding Meerzorg-Paramaribo vice-versa (nog steeds) onderhouden.
Na de bouw van de Bosjebrug, waarvoor hij zich als politicus (hij was toen topper van de BVD) ontzettend hard had gemaakt, heeft hij de verkeersfile op deze brug moeten trotseren, maar ook bekritiseren, omdat hij aan het werk moest. Hij legde de lange woon-werk verkeer route, Meerzorg-Saramaccadoorsteek, met enige ergernis, maar met trots af. Hij heeft aan de districtscommissaris van Commewijne maar ook aan de regering tal van concrete voorstellen gedaan.
Ik had nooit iemand gekend, die tegen mij zei dat mijn kinderen nergens anders zullen studeren dan in Suriname. Ook zei hij dat hij na de overname van Firgos, arbeidsplaatsen zou creëren voor mensen met een beperking. Dat heeft hij ook waargemaakt.
Ik had nog nooit iemand leren kennen, die zonder afspraak een restaurant binnen liep, enkele van zijn vrienden zag eten, de rekening voor hen betaalde en zonder zelf te eten en te melden, wegliep. En als we bij de kassa kwamen om te betalen, zei de kassière: “de heer Girja heeft al betaald”. En als Sheilendra later hierover sprak dan bleek dat hij eten voor weeskinderen had gekocht en dit zelf had bezorgd.
De hierboven genoemde drie voorbeelden, illustreren de typische eigenschappen van Sheilendra. Als hij (mij) belde was hij altijd inleidend kortaf: kaise (hoe gaat het?), mooi (het gaat goed met mij) en dan kaha batein (waar ben je?). Dan volgt een lang sociaal gesprek over: nationalisme, leiderschap, kennisoverdracht, ondernemen, Commewijne, maar vooral de politiek. Maar hij eindigde altijd met het onderwerp over zijn twee kinderen: Chandeni en Nandeni. En deze onderwerpen waren vaak ook de issues die we in de lange autoritten bespraken.
Vijf vrienden
We zijn met een aantal vrienden van wie zeker vijf, toen eenieder op zijn eigen manier 'iets afspreken'. De (on)bewuste afspraak is: waar we ook wonen of werken, we zullen: ons inzetten voor het bestuurlijke ook in NGO-verband, hervormen, innoveren, debatteren en een actieve bijdrage leveren aan de ontwikkeling van onze omgeving via de politiek of technisch en wel kennisgericht in het belang van 'NV Suriname'. De politiek mag een middel zijn, maar nooit het doel. Vriend tevens ambassadeur Albert Ramdin was voor Sheilendra de vaste sparring partner in deze. Nu is 1 vriend niet meer.
Mandir, kindertehuis en bijzondere scholen
Sheilendra leerde ik steeds beter kennen. Deze keer wederom voor een project waarbij (alweer) een vijftal netwerkvrienden in het hoofdbestuur van de Arische Vereniging Arya Dewaker (AD) terechtkomen. De huidige mandir, op de hoek van de Wanica- en de Kafluddistraat was al 21 jaren in aanbouw. Sheilendra, toen net over de 40, verwierf als ondervoorzitter samen met enkele universitaire vrienden tevens managers een plek binnen het hoofdbestuur.
Gezamenlijk en projectmatig werd de huidige mandir in zes jaren tijd afgebouwd. Daarnaast kreeg het AD-kindertehuis een stevige upgrading en werd het onderwijsresultaat van een aantal bijzondere scholen sterk verbeterd. In die tijd waren algemene ledenvergaderingen binnen AD met begeleiding van de politie een normale zaak. Het waren heftige tijden met bedreigingen voor Sheilendra. Hij was daarnaast ook voorzitter van de Stg. Scholengemeenschap van AD.
Maar Sheilendra liet zich niet afschrikken. Zijn bekende uitspraak op een ledenvergadering werd met luid applaus begroet: “ik kan een mens uit een goot halen maar een goot niet uit de mens”. We krijgen uiteindelijk allemaal een oorkonde als mandir-bouwer. De vijf vrienden vertrekken naar nieuwe en eigen projecten.
Sheilendra was echt een 'tempelbouwer' in alle opzichten. Dat deed hij focusgericht met al zijn 'projecten'. Zo was SHM, de drie letters waarmee Sheilendra zijn handtekening plaatste, altijd. Zijn leven deelde hij in diverse projectdoelen. Ik heb dagen met hem versleten en uren gesproken over tal van zaken. Hij had nog meer 'filialen' van idealen, maar echtgenote Iris en zijn kinderen stonden altijd op de eerste plaats.
Sheilendra was jaren voorzitter van 'Stichting Vrienden van Commewijne'. In deze hoedanigheid heeft hij veel sociale, culturele en fundraisingsactiviteiten uitgevoerd voor zijn woongebied. Ik mocht een aantal vergaderingen meemaken. Hierbij was hijzelf meestal de grootste donateur. Hij liep 's middags vaak lopend door Meerzorg om de noden uit zijn buurt te vernemen.
VHP
Voor de VHP heeft hij de laatste 8 jaren als 2x gekozen parlementariër uit Commewijne zijn werk voortreffelijk uitgevoerd. De geboren Nickeriaan Sheilendra is via Paramaribo, naar Commewijne vertrokken en heeft een significante stempel gedrukt aan het groter en moderner maken van de VHP. Zo heeft hij het achterste deel van de tuin van zijn wooncomplex omgedoopt tot een prachtig ontmoetingscentrum genaamd: 'de kleine Olifant'.
Veelzijdig
We gedenken Sheilendra ook als: gewezen docent op de ADEK-campus, moppentapper, presentator van het programma 'Kal Aaj aur Kal' bij RBN en 'Jehi paigaam hamara' bij Apintie TV, leadzanger van zijn laatste recreatieve band 'Yaad kiya dil', groot ondersteuner van de troefcall-sport, deelnemer aan chautal muziek tijdens het Holi-feest en als directeur van zijn eigen bedrijf Firgos NV.
Namens zijn bedrijf heeft hij ook enkele boeken uitgegeven. Sheilendra was daarnaast lid van de Lionsclub Commewijne, oud-zanger van de muziekformatie Original Strings, topper van de politieke partij VHP, exponent van de BVD, prominent lid van de UPS en tot zijn overlijden wederom lid van de VHP. Binnen de VHP voelde hij zich (weer) thuis.
Onder zijn muziekvrienden zal hij ook gememoreerd worden aan zijn rustige en authentieke stijl van het nazingen van Hindi (old)songs zoals: sapno me pyari surutja dekhado, suruj reh en yaad kiya dil, vooral tijdens de jaarlijkse 1 januari familie en vrienden reünie.
Sheilendra bleef Commewijne op zijn eigen manier ontwikkelen. Ooit zei hij: “Ik wil Commewijne niet als broko parnasi achterlaten”. Het befaamde interventie woord 'Katahar' zal altijd bijblijven, als iets volgens hem niet moest gebeuren. Dan slingerde hij dit woord met een sterk Sarnami-accent, via de microfoon tijdens de speeches de wereld in.
Crematie 17 oktober
Op woensdag 17 oktober wordt 'Girja' gecremeerd te Weg naar Zee. Hieraan voorafgaand vindt in het VHP-partijcentrum, de Olifant, zijn afscheid plaats. Ik hoop op een crematie met staatseer voor vriend Sheilendra Girjasing, natuurlijk in overleg met de nabestaanden en de VHP. Indien 'staatseer' niet mocht lukken, verzoek ik met klem, om een deel van Meerzorg (t.z.t). naar hem te vernoemen, onder de benaming: het Girja-plein. Daarvoor moet de VHP zich zeker inzetten. Natuurlijk is beide (staatseer en Girjaplein), het meest ideale. Dat is ons verzoek voor hem, yehi paighaam hamara…
De Surinaamse politiek verliest met Girjasing een politicus met een overtuigende stem. Sheilendra is de jongere broer van oud-minister Soeshiel Girjasing die in juli 1999 onverwacht overleed. Soeshiel was van 1991 tot 1996 namens de VHP minister van Justitie en Politie. Soeshiel werd slechts 46 jaar oud. Sheilendra is 62 jaar geworden en heeft vanaf 2010 tot heden in de DNA als 'wetgever' gediend. Suriname is hiervoor de familie Girjasing dankbaar.
Sheilendra, 'de man van het water', is ons voorgegaan, strijdend en vechtend (in DNA) voor drinkwater voor zijn Commewijne. Voor velen was hij de echte burgervader van Meerzorg. 'De kleine olifant' is niet meer, maar zijn herinneringen zullen voortleven.
De vlag bij het Assembleegebouw hing afgelopen maandag half stok. De Nationale Assemblee zal Girjasing tijdens een bijzondere vergadering gedenken. We condoleren de gehele Surinaamse gemeenschap, maar vooral echtgenote Iris en zijn twee kinderen Chandeni en Nandeni en de VHP met dit grote verlies. Moge de Atma van het geachte lid van De Nationale Assemblee en waardevolle vriend, Sheilendra H.M. Girjasing Lcs, de nodige shaanti vinden, zoals hij zelf zou formuleren. Moge de ziel van vriend Sheilendra het Grote Licht bereiken...
Namens vrienden van Sheilendra (ook uit Commewijne)
ex-collega Hoofdbestuurslid Arya Dewaker
2019 © Robby Makka. ALL Rights Reserved.
