De opstapeling van diverse probleem-vraagstukken kent een “rode lijn”, die dwars door dit kabinet en coalitie loopt. De goede zaken vallen niet op omdat met name de Public Relations niet professioneel is, terwijl de slechte zaken een focus krijgen.
Dit komt doordat kennissen voorrang krijgen boven kennis en de coalitie een beperkte inner cirkel kent. Daarnaast is de gebruikte verdedigende beleidstaal vaak accentverleggend, prikkelend of vingerwijzend, en heeft men een slechte dossierkennis. Het is wel een Regering maar geen kaderteam met eenheid. Er lijkt een “VP-regering” te zijn met een eigen persconferentie, een Pres kabinet met “eigen briefing stijl”en een Cola Kreek-coalitie die aan “fantasie-evaluatie” heeft gedaan.
De fractie van MC als grote partij heeft geen professionele mondigheid en chemie op deze drie varianten.
De effecten van de tot nu toe genomen maatregelen, waarbij een paar goede zijn, komen harder aan dan nodig. De gebruikte lappenmand is politiek onervaren. Het is een mythe, geen symptoom meer, maar een “politieke ziekte”. Dit fenomeen is bij dit kabinet of coalitie met veel onderschatting, ingesloten. Het vereist geen inzicht maar wil en keuzes voor politieke omzetting. De oplossing is een objectieve krachtenveld analyse.
Negatief
Startfout: Gewijzigde beleidsinzichten “bekt “negatief”.
De kretologie “gewijzigde beleidsinzichten” is een arrogante term die MC ongelukkig heeft gekopieerd. Het lijkt op “change” die de afgelopen periode door wereldleiders sterk is gebruikt. Change is verandering, klinkt aangenaam terwijl “gewijzigde” voor het woord “beleidsinzichten”, de politiekvoering in revanchisme giet. Roep het wel voor de verkiezingen maar niet tijdens het regeren!. Als je uitgaat van “neks no fout” dan “sociaal akkoord”, dan “hard werken”, dan bekt “gewijzigde beleidsinzichten “negatief”.
Nodig zijn: meer betrokkenheid van kaders vanuit ADEK, reorganisaties van instituten en juiste kennisbenoeming etc. Alles kan intenser, sneller, maar vooral tactvoller.
Kijk hoe lang de instelling van het nieuwe ADEK-bestuur heeft geduurd 7 maanden!. En de Rekenkamer, 7 maanden! De 1e begroting is nog steeds niet behandeld, 8 maanden!.
Maar kijk ook hoe lang de invulling (een simpele bestuursactie) van de nieuwe directeur van SZN, op zich laat wachten. Of de anti-corruptiewet.
De inner cirkel van de coalitie is te klein, daardoor snel chantabel. Hierbij wordt er veel kennis en projectmatige aanpak uitgesloten.
De DNA houdt heel veel sessies maar de ontwerpwetten voor hervorming vinden hun weg (naar afronding) niet. Nieuw beleid is hierdoor schaars.
Kan de MC vanwege haar wetenschappelijke raad, dan geen initiatiefwetten indienen?, is de hamvraag. Wacht niet op de uitvoerende macht, als zij langzaam is, maar actie is vanuit DNA zelf is geboden, luidt het devies. Hier ligt er een individuele taak van de fractie van MC.
Onafhankelijk management advies
Vele deskundigen zoals August Boldewijn hebben het e.e.a reeds opgemerkt, waar de mancos liggen. “De president kan liever een politiek management goeroe uit bv. USA inhuren die het over technisch en tactisch “regeren” met stevige management instrumenten kan adviseren. Hij zal gauw tot de conclusie komen dat sommige ministers en of coalitiegenoten “het goed georganiseerde NDP als partij” en het beloofde hardwerken met goede resultaten, (sluimerend) de nek omdraaien.”. Er is een discrepantie tussen de goed gestructureerde NDP als partij en haar “weinig goede organisatie” van regeren.
Obama hanteert een sterke slogan als oplossing voor dit soort crises: voor bv. het herstel van de wereld handel. Zo moet het herstel van Suriname plaatsvinden:
Obama: “Development of trade is one of te most important challenges for the recovery of the financial crises. But is more than that, it is the path to piece and understanding between people”. Met “understanding between peopleî merk je dat er stappen vooruit gemaakt worden!
De oplossing met taskforces en extra technocraten rondom een Minister is geen oplossing; het werkt ondergravend naar een bewindsman die met gezag en macht is benoemd op voordracht van hun partij. Een minister moet een sterke profiel zijn, met een stabiele planning, organisatie en staf, die kennis kan bundelen met een sterke voorlichting.
Balans
8 maanden kabinet, 8 aandachtsgebieden/maatregelen:
Acht maanden was: balanceren, afwachten, vingerwijzen, niet adequaat communiceren, beloven, steeds 1 stap vooruit, dan terug etc. Juspol is een goed voorbeeld. Op deze manier is de sympathie afgenomen. Hiervoor zijn er verschillende oorzaken: Het begint met roepen van hard werken door iedereen, maar tegendraads het invoeren van nieuwe vrije dagen. Dit is een mentale terugval dat erger is dan productieverlies. Dan de bezuinigingen met inflatoire werking. Dit leidt tot moreel faillissement. De ontevredenheid of achteruitgang wordt in gebieden gerangschikt:
1. Psychologie
Eerste advies: Stop met alles waar de psychologische terugval is, of politiek antipathie oplevert; bv. goed praten dat criminaliteit niet stijgt etc.
Zet het beleid van oud Juspol voor met zijn ketenbenadering, veiligheid en rechtsstatelijkheid door! Is geen schande maar juist politiek verstandig. Luister bv. naar de politieke partij DOE. Werk vanuit de score 6- om naar 6+ te gaan, met het doel voor hogere score. Degenen die niet mee kunnen moeten plaatsmaken. Verander de outlook van de persconferenties van de Ministers op de woensdagochtend, en laat het individueel en modern gebeuren met woordvoerders.
2. Economie
Er is nog steeds geen goedgekeurde begroting; zelf de srd geeft zichzelf gauw uit; de srd heeft een eigen honger om te worden gewisseld, zonder een goedgekeurde begroting. Als het macro niet goed loopt, is micro (srd) ook niet goed. Nationaal wantrouwen krijgt stimulans en internationaal is het onaanvaardbaar; Dan komt er een schep boven op dit geknaagde vertrouwen: Het begrotingstekort 2011 was eerst onder de 6%, dan 9% of te wel ongeveer 700 miljoen en nu 1,2 miljard. Straks weer andere cijfers. Draai de gouvernement take terug, is het advies. Want het is een “valse knock out slag in een wurgeconomie” met verhoogde olieprijzen. Steeds noemen van “er is geen geld, bezuinigen, is feitelijk juist, maar niet elke keer politiek verstandig. De “hoopzin” mist je. Maak daarom een anti inflatiebeleid.
3. Bestuur
Het beloofde aantal van 11 of 13 ministers is er niet; nu moet echt de correctie in. Dan maak je een hoop goed. Erg is, dat er nog geen anti corruptiewet is, of de AZV die een goede maatschappelijke effect kan sorteren. Als je SZF al hebt, kan je SZF II ontwikkelen, precies zoals OB naar BTW. Dat is een groeiproces. Al deze zaken kunnen alsnog.
4. Wetenschap
Waar is de benoeming van nieuw kennisontwikkeling?; waar is de echte operatie van IDCS?. Er zou een wetenschappelijk raad voor ontwikkeling komen? Een jurist werkt als administrateur bij een handelsonderneming en een bedrijfseconoom bij een casino. Hoe kan dit? Ze verdienen wel meer dan “als kaderlid” bij de overheid.
5. HRM
Het hele HRM is van een “lage orde”, terwijl een moderne en jonge Minister van HRM (arbeid) een goede data bestand kan maken voor acquisitie, selectie en werving. Gelukkig komt er nu wel bij BIZA. Maar neen, er zijn ook blunders waarbij kabinetsleden elkaar tegen spreken. Voorbeelden:
1. Het politiek goed praten van de VP wat krom is, door het benoemen van een patronage probleem (ambtenaren moeten de cel in, of afkoopsom directeuren maakt bedrijf failliet) is steeds nadelig voor de PR van de regering. Feitelijk juist en goed bedoeld, maar het is beter zoals de President het doet, door aan zelfreflectie te doen. De President zei: Ministers communiceren slecht. Of het is een “hell of a Job”. Oplossing: haal een spin dokter, een mediabedrijf voor charme offensief, zet kennis en middelen en maak verbeterslagen. Het volk is als de grootste klant voor je, voer moderne klantmanagement erop”.
2. VP: “De hoge salaris van de governor is goed, maar die wurgcontracten van de bedrijven niet”. Als de VP niet erover praat dan is men dat van de governor vergeten. Juist door het wurgcontract te noemen ontstaat de rode lijn weer. De door journalisten genoemde “prietpraat van de VP en Minister Moestadja is voor hen “tapevulling”; Dat werkt door naar de samenleving. Nu wordt Moestadja vanwege zijn “bijwoorden en bijpak-kreten” nog benoemd tot secretaris van de RVM, wat staatsrechtelijk niet bestaat.
3. Jim Hok zet Kenneth Vasseur als pres com bij EBS, hij wordt wnd. directeur en de minister zegt erbij, dat de controleur en de gecontroleerde niet het zelfde mogen zijn.
Dit is het zelfde model als van Chiragali, want de situatie is nog steeds zo. Fijn is wel, dat de Minister opmerkt dat de belangenverstrengeling niet goed is.
Bij STVS doet de VP precies het omgekeerde. Shirley Lackin is Raad van Toezicht tevens waarnemend directeur. Dit is een slecht voorbeeld.
Toezichthouder en directie in een, is koloniaal handelen. Stop dit, draai het terug en zet nieuw kader middels openbare transparantie.
4. De VP, zijn stokpaardje dat politici geen meerdere banen kunnen hebben, geniet bijval; maar er wordt precies het omgekeerd gedemonstreerd door bv. de partner van minister Lackin. Zij zit op drie plaatsen. Ook al is het tegen kostenvergoeding of vrijwillig, maar deel haar tijd en kennis niet door 3!. bescherm haar en human capital, dit leidt onnodig tot machtversterking. Ander voorbeeld: Kenneth Vaseur is lid van Staatsraad, zit bij EBS en ook nog bij ADEK bestuur. Bescherm hem tegen verdeelde kennis. Ze zijn effectiever inzetbaar.
5. Terwijl Lackin het als min Buza treffend doet, zijn er weinig investeerders die binnen de 8 maanden een concrete MOU hebben getekend;
6. Waar zijn de (notulen) vergaderingen van SER, TO, Rekenkamer?. Gooi het tempo erin!
Zo zijn er tal van voorbeelden.
6. Kennis
De President moet mensen benoemen die kennis hebben en communicatief vaardig zijn. Een 2e devies is dat zij over management skills moeten beschikken om een Ministerie projectmatig te kunnen leiden. Snelle scan, snelle fix, geen tegendraadse zaken, maar vooral de “understanding” tussen mensen opvoeren is belangrijk. Er zijn in het verleden genoeg positieve voorbeelden: Hans Breeveld op BiZa, Rabin Parmessar bij AZ, Eddy Jharap bij Staatsolie etc. Ik benoem uitdrukkelijk geen politici uit de andere kampen. We moeten gaan naar een managementcountry en kenniseconomie.
7. Herstelronde:
De President kan de regie van deze “understanding” en communicatie zelf ter hand nemen, door:
* naar het Parlement te gaan voor discussie; Als het verzuim te lang duurt, wordt het discussiÎren nadelig voor de President.
* elke vrijdag 15 minuten live op de staatstv, het beleid de revue kan laten passeren; flashback and forecast;
* regering- en ministeriÎle woordvoerders te benoemen (periode Glenn Truideman); zeker bij Justitie.
* media trainingen in te laten voeren. maar vooral “HRM Change” met “know how” te implementeren. Moet van BiZa naar ATM; etc.
8. Inzoomen op goede zaken, project gericht en modern voorlichting
Inzoomen op de goede zaken zoals ordening goudsector, Moengo Minerals en IDCS, maar ook een deel van de economische maatregelen zal dan “beter begrepenî worden.
Anders wordt reshuffelen de enige keus; zo niet past de natuur de bekende doctrineleer toe: eerst oppositie, dan coalitie, met toppositie, weer oppositie.
De “rotonde” of leercirkel blijft bestaan.
Robby Makka